- mocny w gębie
- Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówieniaEng. Impudent, insolent, or brash
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
mocny w gębie
Look at other dictionaries:
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
mocny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, mocnyni, mocnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dużą siłę fizyczną lub psychiczną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny człowiek. Mocny cios. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mocny — 1. Coś mocniejszego «alkohol»: Napije się pan kawy? (...) A może coś mocniejszego? Whisky albo koniak? M. Bielecki, Dziewczyna. 2. Czyjaś mocna, silna strona; czyjś mocny punkt «dziedzina, w której ktoś się dobrze orientuje, cecha, umiejętność,… … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
